გრძელი ნათელი დღეები

Þrátt fyrir alla galla Google transleit frekar vænt um gripinn, svona eins og manni þykir vænt um velmeinandi en meingallaðann ættingja. Hann gerir mér til dæmis kleift að þýða georgísku yfir á íslensku og öfugt.

Dæmi um það er þessi texti sem ég fann á georgískri síðu:

ფილმი მოგვითხრობს ისტორიას, ორი თოთხმეტი წლის გოგონას მეგობრობის შესახებ, 90-იანი წლების პატრიარქალურ საქართველოში. აღსანიშნავია,რომ ფილმი ბერლინის საერთაშორისო ფესტივალის გამარჯვებული და სარაევოს კინოფესტივალის სამი მთავარი პრიზის მფლობელი გახდა

 og þetta hljóðar svo í þýðingu Google

„Langa björt dagar/ í blóma
Myndin segir sögu um vináttu tveggja fjórtán ára stúlku, 90 - ára rutt Georgíu. Það skal tekið fram að Berlin International Film Festival og hlaut Sarajevo kvikmyndahátíðinni hefur orðið helsta verðlaun“

Titill myndarinnar hefur verið þýddur á ensku In Bloom en skv. Google mínum þýðir hann „Langir bjartir dagar“ og svei mér þá ef það höfðar ekki meira til mín en „Í blóma“ jafnvel þó myndin fjalli aðallega um tvær stúlkur í blóma lífsins og það er myndin sem ég sá í  Bíó Paradís í vikunni.

Frá því myndin endað óvænt í miðju atriði að mér fannst hef ég verið að velta því fyrir mér hvað hún var að segja mér og satt best að segja er ég ekki viss. Myndi er jú um vináttu tveggja 14 ára stúlkna í landi sem er nýlega orðið sjálfstætt eftir langa veru í Sovétríkjasambandinu og sýnir, að ég held, nokkuð raunsanna mynd af aðstæðum almennings þar. Þær fallegu og merkilegu bygginar sem ég sá þarna þegar ég lifði sem rútutúristi þar í 10 daga voru víðsfjarri í þessari mynd. Líka náttúran með öllum sínum blómstrandi ávaxtatrjám og snarbröttum himinháum fjöllum.

Sundurlausum þönkum mínum þegar ég kom út úr bíóinu er sennilega best lýst svona:


Kvennlægt sjónarhorn.
Karllægt menningarsamfélag.
Kúgun af ýmsum toga - brotist að einhverju marki undan þeirri kúgun.
Skammbyssan - smækkuð mynd af hervaldi eða tæki til að brjótast undan kúgun og ofbeldi ef henni er rétt beitt eða virkaði hún ekki, hvað með glóðaraugað?
Ástandið í Gerogíu 1992.
Náttúrufegurðin víðsfjarri, engin forn menning, engar fallegar kirkjubyggingar, engir sérkennandi karakterar innfæddra.  Íslendingar hefðu seint látið hanka sig á svona skorti á sölumennsku lands og þjóðar.

Fornar byggingar og blómstrandi ávaxtatré
eru á einhvern hátt ómótstæðileg blanda

Eða bara framandleikinn

Svo voru það málverkin af fyrstu konungum landsins, 

þær voru ekki svona illa málaðar, ég rakst á þetta 

andlitsfall í Gori