Enginn tími fyrir gáfulega dagbókarpistla

Nei það er enginn tími til að skrifa misgáfulega netdagbókarpistla en það er nú samt lágmark að henda inn einum í mánuði! 

Ég er enn á Austurlandi, búin að fara á fjöll en lítið út í sjó, mikið að gera og veðrið truflar vinnulíf mitt, það styttist óðfluga í skólabyrjun og þó ég hlakki til haustannar væri ég alveg til í að vera hér í mánuð í viðbót. 

Hér var ég í sumar og ætla aftur næsta sumar. 

Fósturbarnið mitt vildi stundum fá að hjálpa til í vinnunni í sumar

En nú er það of stórt til að sitja á lyklaborði og fær auðvitað aldrei

að koma inn en einu sinni gerðum við undantekningu og þá fékk það

bláa hringi á báða fætur. Það má ekki fara á milli mála hver verður á ferðinni 

næsta sumar þegar fósturbörnin verða flutt að heiman í sjálfstæða búsetu 

niðri í fjöru. Ætli þau haldi þó ekki þeirri venju að koma heima að húsi og fá

sér fóðurbæti og andabrauð.  

Enn þá kann ungi litli að sitja í lófa en það er liðin tíð að hann komist
fyrir í annari hendi manns.