27.6

Þokan og rigningin bregst okkur ekki frekar en fyrri daginn. Reyndar styttir upp um miðjan dag og eitt augnablik skein sólin inn um skálagluggann. maðn á því stó var í önnum kafin við að lesa Sumarljós og svo kemur nóttin og hinn skálvavörðurinn jafn upptekin við að klára krossgátuna sína. Þegar við vorum búnar að þessum mikilvægu verkefnum voru skýin skriðin niður í miðjan hlíðar aftur. Hálftíma eftir að við röltum svo af stað inn með Stóránni var farið að rigna. 

Hér er ljúft að vera, bæði í sólskini og þoku.

Sumir æfðu köst og lærðu að hnýta
spún á stöng.

Hálftími inn eftir þýðir líka ha´lftími út eftir aftur og mér fannst það bara nokkuð gott á einu bretti. Mér fannst ekki eins gott að finna það á sjálfri me´r hvað það þarf mikið til að koma mér úr sporunum. Ég lét það alveg eftir me´r að velta mér upp úr sljálfsvorkun, víli og voli. Svona verður þrekið og þyngdin fram á haust, júiní rétt að verða búin og svo kemur hásumar og svo líður að hausti. Jamm, þjrú skipti eftir, 3 sinnum 3 vikur og eftir aþað get ég farið að vonast eftir jálkvæðum undirtektum við að komast í endurhæfingu. 

Ég skrapp nefnilega á heilsugæslustöðina mína fyir viku, pantaði tilvísun í endurhæfingu fyrir vefjagigtarsjúklina og fékk að sjálfsögðu pöntunina afgreidda. Nást er að sjá hvað endurhæfingarstöðin gerir. Þar er forgangsraðað og ég veit svo sem ekki í haða dálk ég lendi hjá þeim. 

Mig langar að geta gengið á fjöll, allavega fell, næsta sumar og það er nokkuð víst að hjálparlaust kem ég me´r ekki í form. Ekki einu sinn svo að e´g verð hálf manneskja á við það sem ég var í janúar síðastliðnum. 

Á morgun þarf ég að fara héðan til að ná flugi á miðvikudagsmorgun. Ég ætla suður og aftur austur samdægurs. Lyfja hvað!

28-29

Bíllinn var mokaður upp með dyggri aðstoð aðstoðarskálavarðar

Suður fór ég og austur aftur, klárað skálavörsluna yfirgaf rollusamfélagið með tárin í augunum, ég hefði þegið þrjár vikur viðbót. Var reyndar ekki ein um þá skoðun. 

Við gengum frá ökkar, sumu skiluðum við jörðinni samvisksamlega til varðveislu, annað fór í bílinn og síðan fór bíllinn niður úr skaflinum og þegar til byggða var komið var minn fjallabíll með lausan altranator og ónýtt dekk. 

Okkur tókst að dóla yfir Vatnsskarðið með því að skella honum í lágadrifið en það stóð glöggt.