Til hamingju með daginn Íslendingar

Í dag er dagur íslenskrar tungu en ég ætla að einbeita mér að dönsku. Mér finnst það vel við hæfi, við vorum svo lengi dönsk og eyddum svo miklum kröftum í að bjarga móðurmálinu frá dönskubjöguninni.
Fæst okkar átta sig á hvað íslenskan var orðin dönskuskotin á 19. öldinni, og ég hef svo sem ekki kynnt mér það sérstaklega vel. Ég man bara að þegar ég las Pilt og stúlku sem krakki og þurfti að fá aðstoð við að skilja dönskumálískuna sem höfundurinn lagði sumum söguhetjum í munn. Ég held að hann hafi ekki verið að ýkja.
Um fermingu fór ég í skóla í einu af stærri sjávarplássunum á Austurlandi og þar hitti ég eldri konu sem talað tungumál sem ég ekki skildi. Hún notaði magarín og hún var með altan á húsinu ásamt einhverju fleiru sem ég þurfti að fá þýðingu á.
Ég er fyllilega sátt við að nota smjörlíki og fara út á svalir og þó ég hafi heitið þvi að læknast af íslenskurasismanum er ég enn íslenskubókstafstrúarmanneskja og tek undir með þeim sem gagnrýna mikla enskunotkun í Háskóla Íslands.