Ekkert!

Ekkert sjónvarp, engin facebook, engir að blogga, nenni ekki að rífa mig upp og vinna eða læra og hef ekki samvisku í að sitja og prjóna!  Nú á ég orðið verulega bágt en enginn vill koma og vorkenna mér.

Ullarblekill sem er orðinn álíka ræfilslegur og ég. Hann eyðist samt áfram en vonandi rétti ég úr kútnum.