er þá ekki einhver sem vill skrifa fyrir mig 3-500 orða ritgerð á ensku um það sem ég trúi á. Þar mætti gjarnan koma fram að ég trúi því að það sé kennaranum að kenna hvað ég verð geðvond þegar ég stend frammi fyrir verkefni sem mér finnst óyfirstíganlegt og líka að það sé öllum öðrum að kenna hvað hjartnæmar, lífsreynslusögur og opinberunarbækur með tilfinningaklámi fólks á netinu fara hryllilega í taugarnar á mér. (þessi setning er alltof löng, ég veit það)
Annars trúa íslendingar á álfa og tröll og ég er að hugsa um að trúa því að jörðin sé flöt eins og pönnukaka og borin upp af nokkrum fílum sem svífa um í himingeimnum, standandi á bakinu á risastórri skjaldböku.
3 ummæli:
Allir vita að jörðin er flöt og borin uppi af fjórum dvergum ...
Vona að ég sé ekki ein af tilfinningaklámsbloggurunum ...
Sem íslenskukennari veit ég að maður á ekki að enda málsgrein á þremur punktum ...
Harpa mín, ef þú værir eina af tilfinningaklámsbloggurunum væri ég ekki með linkað á síðuna þína svo ég geti fylgst með nýjum pistlum. Ekki nema ég væri svona leynitilfinningaklámsaðdáandi og það viðurkenni ég seint.
Takk fyrir ábendinguna, hvað má ég enda málsgrein á mörgum punktum? Einhver sagði mér það fyrir löngu en ég er gleymin kona með athyglisbrest.
Annars áskil ég mér rétt til að hafa ekki kórrétta íslensku á síðunni þó íslenska sé mitt uppáhaldsfag.
Uss ... ég þverbrýt allar kórréttar íslenskureglur á bloggi! Enda mundi þetta tungumál hrörna og deyja ef enginn prófaði neitt nýtt. Í þínum sporum mundi ég bara nota eins marga punkta og mér þætti smart ... það geri ég sjálf (að vísu í veikindaleyfi frá íslenskukennslu).
Hef reyndar (ath. að hér vantar frumlag) alltaf reynt að fá nemendur mína til að losna undan málhreinsunarhelsinu þótt ég hafi náttúrlega neyðst til að brúka rauðan penna töluvert.
Skrifa ummæli