
Meðfram þessum smávötnum gengum við eins langt og hægt var fórum þá upp á hálsinn á milli þeirra og Langasjávar og til baka meðfram honum. Auðvitað allt með útúrdúrum og löngum kaffi og matar stoppum. Það var sólskin og ég brann á nefinu en sem betur fer fyrir mig dróg ský upp á himinninn þegar leið á daginn. Það er mý á staðnum og þó ég þrætti fyrir það í gær að þetta gæti verið bitmý, ég sá engin bit á mér, varð ég að viðurkenna það þegar ég kom heim að mér skjátlaðist.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli