Eitt af því sem við Kennarinn eigum sameiginlegt er að langa til að fara í búðir í lok leiðinlegs vinnudags og kaupa okkur flík til að lífga upp á sláartetrið. Ég neitaði mér um það í dag af þeirri góðu og gildu ástæðu að hverri krónu er ráðstafað í ferðalög en var boðið í búðarráp að skoða karlmannafatnað í staðinn, ég náttlega stóðst ekki mátið og fór í Kringluna. Fékk svo virkilega slæmt tilfelli af innilokunarkennd þar þegar ég stóð í þvarginu og þrasinu þarna inni. Merkilegt hvað getur verið mikill hávaði og kliður og ónota ös í þessari byggingu. Ég held að hljóðburðurinn sé svona slæmur þarna.
Ég lifið nú samt Kringluferðina af, græddi meira að segja á henni þessar fyrr nefndu hvítvínsflöskur sem eru í akkúrat réttri stærð fyrir mig og þar sem ég er ekki farin að veikjast af cassava rótinni held ég að ég lifi hana af líka.
Ég hef annars ekki grænan grun um hvað er þetta mojo sem var mælt með sem meðlæti.