Líður vel

Austfjarðarþokan liggur milli fjalls og fjöru, Tjaldurinn tutlast um ofan við borðstofuglugann, svo nálægt að við gætum farið í störukeppni.
Hettumáfur flaug hjá án þess að velja sér lengingarbraut en silfur- eða bjartmáfur félagi hans gerði það. Þeir sækja í brauðleifar andanna.
Sá sem nennti að fara út að ganga á svona sumarnótt finndi þokuna fjótt faðma síg rakri mýkjunni og gæti lagt eyrun við lágværu sitri fossinns. Andardráttur sjávar er lágstemmdur undir grámanum.
Ég nenni ekki út, lofa ýmyndunaraflinu að skynja nátúruna inn um gluggana, áferð, andrúmsloft og angan.
Líður vel, ferðin var þess virði að bíða eftir að heilsan skili sér í ábyrgðarpósti eftir nokkra daga

Svona er það stundum og þá er gaman

Svona er það líka oft og stundum er bara ljúft þá.