4. apríl 2010

Dauðaþögn eða Þögnin rofin

Hér hefur ríkt dauðaþögn í nokkrar vikur hugsaði ég með mér þegar ég settist við tölvuna og ákvað að yfirvinna bloggfobíuna sem virðist hafa heltekið mig undanfarið. Þessi lýsing á hreyfingarleysi síðunnar er ekki sérlega góð því á flestum bloggsíðum rikir dauðaþögn alla daga. Skrifað mál er í eðli sínu hljóðlaust. Einstaka vefsíða er þó þannig uppsett að lesandinn fær tónlistaráreiti í kaupbæti með lestrinum og ég held að ég sé ekki ein um að forðast þær síður.
Nú er ég komin langt út fyrir það sem ég ætlaði að segja í upphafi og er búin að steingleyma því hvaða orð ég ætlaði að setja á skjáinn hjá mér. Þetta háttalag virðist einkenna allar mínar ritsmíðar og þó ég hafi gaman af því að láta móðinn mása út og suður hafa íslensku kennarar ekki húmor fyrir innskotsmálsgreinum um það sem ekki kemur efnis ritgerða við. Þeir átta sig ekki heldur á því að vöntun á yfirlýsingum um efni ritgerða stafar af því að ég hef ekki grænan grun um hvað ég ætla að skrifa heldur bulla bara eins og ég sé að blogga.

Ég velti því fyrir mér hvort íslenskan hefur haldið mér frá blogginu. Ég hef fengið útrás fyrir bullþörfina í ritgerðarskrifunum sem ég hef ekki tekið nógu alvarlega. Þegar ég segi alvarlega á ég ekki við að ég sé ekki að skila með rentum og aukrentum heldur það á ég er búin að taka íslenskuáfanga þar sem kennt var að skrifa heimildarritgerðir og er ekki að nenna að fara mjög djúpt í heimildavinnuna. Heimildaritgerðir eru skrifaðar með heimildum út og suður inni og út alla ritsmíðina og helst á ekki að segja neitt nema það sem aðrir hafa sagt áður og vísa í þá spekinga sem maður hefur spekina eftir. Þessar tilvitnanir og heimildir geta náð allt aftur í fornöld og af því ég hef sárlega þörf fyrir að bulla um það sem mér dettur í hug var ég ekki að vinna neitt sérlega vel eftir reglunum í þessum nýliðna íslenskuáfanga. Ég fékk samt ágætis einkun í verkefnahlutanum og hef ekki áhyggjur af prófeinkununni heldur. Ég hefði sjálf gefið mér talsvert lægri einkunnir fyrir verkefnaskilin.
Ég átti tal við konu sem fullyrðir að það sé mikil verðbólga í einkunnagjöf. Ætli það hafi eitthvað með einkareknu skólana að gera. Að þar sé tilhneiging til að hækka einkunir til að laða nemendur að?
Annars þarf ég að vinna í dag, páskadag og ég þarf svo að taka mig á í tímastjórnun. Fer í það strax á þriðjudaginn þegar ég verð komin heim. (Trúlegt.) Ég er í það minnsta búin að skila skattaskýrslu og nærri því með allt klárt fyrir vsk.
Þessar tvær málsgreinar hér á undan eru of stuttar skv. athugasemdum annars íslenskukennarans míns en ég ætla að hundsa þau ummæli hér og nú og sleppa yfirlsetri og leiðréttingum eins og ég hef gert með ýmislegt sem ég hef skilað af mér undanfarið.

Engin ummæli: