Fyrir stundu þaut aragrúi af snjókornum á láréttu flugi frá austri til vesturs fyrir gluggann minn. Stór hluti þeirra lenti á Esjunni og hún er orðin hvít niður í miðjar hlíðar.
Ég gekk upp í 393 metra hæð á miðvikudaginn, þó Sjúkraliðinn gæfi sér ekki tíma í viðringu fór ég ekki ein, ég hafði með mér vinnufélaga sem entist til að bíða eftir mér í brekkunum af því hún var að jafna sig eftir fótaaðgerð. Þegar hún verður búin að jafna sig almennilega kem ég til með að sjá undir iljarnar á henni upp Esjuna á miðvikudögum og mæta henni svo þegar hún kemur niður og ég hálfnuð upp. Gaman að labba með fólki sem tekur svona til orða ,,þegar ég fór fyrst á Hvannadalshnjúkinn” . Ég segi bara ,, þegar ég labbaði á Þverfellshornið”.
Gaman að þessu og gaman að því hvað dagarnir eru bjartir og sólríkir þessar vikurnar.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli