28. febrúar 2005

Bati

Mér er að batna. Held ég og vona, þoli ekki að vera í geðvonskukasti lengur.
Fór og tafði Endurskoðandann sem átti að vera að vinna í dag, drakk hjá henni helling af kaffi og slóst smávegis við Hrísgrjónið hennar sem kom heim um það leiti sem ég var að fara og þetta allt virðist hafa dugað til að reka burtu mesta slappleikann.
Ef mér slær niður á morgun enda ég á deildinni hjá Sjúkraliðanum í spennitreyju.
Annars bauð ég Sjúkraliðanum í mat í kvöld og urraði bara ekkert á hana held ég, hvorki hana eða kennarann sem er þó vanur að verða fyrir urrinu. Greyið.

1 ummæli:

Nafnlaus sagði...

Þú varst nú bara nokkuð geðgóð meðan þú truflaðir mig, kannski sú truflun hafi komið geðinu í lag. Tala nú ekki um slagslmálin þau bæta og kæta alla saman.