Laugardagur til lukku

eða þannig.
Vonandi verður þessi dagur til lukku einhverstaðar. Ekki það aðhann hafi svo sem orðið mér til neinnar ólukku en það hefur lítið þokast með verkefnin og lesefnið í dag. Engin hreyfing á vinnuni sem átti að klára í dag.
Það er þó allra meina bót að það var mikið talað við blómin í morgun, þau klippt og strokin og þrifið í kringum þau. Enda ekki annað hægt, þau og kettirnir eru þær lífverur sem eru mest á heimilinu og þýðir ekki að bjóða þeim upp á að lifa í kafi á ryki og kattarhári. Þe. blómunum í kattarhári og köttunum í ryki. Ekkert mál með heimilisfólkið, gerir því ekkert til að vaða í gegnum ryk og hára haugana þessa einn til tvo tíma sem það er heima á dag. Nú auðvitað fyrir utan þann tíma sem viðkomandi sofa.
Fyrir utan heimilissnyrtinguna sinnti ég minni eigin hársnyrtingu með því að fara í klippingu. Sinnti svo aðeins mannlegum samskiptum og þörfum mínum og Kerfisfræðingsins fyrir búðaráp var fullnægt að hluta.
Helv. skólaverkefnin liggja svo enn á borðinu óunnin. Mér hefði fundist lágmark að kettirnir leystu þau fyrir mig úr því ég tók til fyrir þá í dag.