Árið 2014

Árið er að verða búið og í stað þess að lesa allt um strúktúralisma eða taka til í eldhúsinu fyrir eldamennsku kvöldsins sit ég og hugsa um liðið ár.
Þetta var að mestu leiti gott ár, langt sumar með miklu af mold sem ég gat troðið fingrunum í í tíma og ótíma. Frá moldinni í grænmetisgarðinum var steinsnar í fjöruna þar sem æðarfuglinn hreiðraði sig í húsunum sem ég hróflaði upp fyrir hann og þegar leið á sumarið lónaði hann með landi og kvakaði eftir æti ef hann sá til mannaferða með sjónum. Ofdekraðir æðarfuglar sem fylgja manni eftir á gönguferðum eiga það til að planta samviskubiti í sálartetrið þegar brauðið verður eftir heima en það er með þá eins og börni, maður má ekki láta allt eftir þeim.
Skálavarsla á fjöllum er ómissandi hluti af sumrinu og þó veðrið væri ekki alltaf upp á það besta frekar en gestirnir átti ég samt góða daga og þarf auðvitað að fara aftur. Ég á ókláraðann göngustíg milli skála og salerna. Það er eitthvað heillandi við grjóthleðslur, ef einhver tæki að sér grjótaðdrætti fyrir mig gæti ég eytt dögum og vikum í að hlaða veggi og búa til stíga. Eins og bakið þolir auðvitað.
Skólinn og barnabarnið voru á sínum stað þegar ég mætti til leiks í bæinn í september. Drengurinn nógu stór til að leika við hann og kenna honum ósiði, hann á erfitt með að sitja kyrr og ég bind vonair við að hann verði liðtækur smali þegar hann stækkar. Ég ætlaði mér um of í náminu, ímyndaði mér um tíma að ég gæti klárað 40 einingar, bara af því mig langaði til að taka svo mikið af skemmtilegum námskeiðum. Ég sá að mér í tíma en þó full seint og það sást á afköstum, bæði í vinnu og á leiðinda skyldunámskeiði sem ég þurfti að klára. Eitt sjúkrapróf í janúar og þá verða 170 einingar búnar
. Ein BA ritgerði eftir og útskrift í júní. Auðvitað ætla ég að skrá mig í meistaranám en ég lofa sjálfri mér þó að taka aldrei framar fullt nám með vinnu. Sjálfrar mín vegna og vinnunar ætla ég að vona að ég gleymi mér ekki í hringiðu námsgleðinnar þegar kemur að því að velja úr spennandi námskeiðum.

Forskot á sumarið, sólskin, logn og morgunkaffi á bryggjunni. 

Til að rifja upp árið er nauðsynlegt að skoða myndir, ég mundi eftir því þegar ég fór í gegnum þær að ég skrapp til Noregs í apríl, það var ljúft en of stutt stopp, mig langaði aftir í lok sumars til að tína brómberin og hindberin sem vorið lofaði mér að yxu í Tysnes í sumar.

Þar sem þetta vex villt á skógarbotninum kann ég vel við mig. 

Ýmislegt er ótalið enda engin þörf á sögulegu yfirliti hér. Ég ætla frekar að snúa mér að því að upphugsa áramótaheit, ég sá nefnilega fyrirsögn í einhverju blaðinu í dag að einhver góð kona hefði uppfyllt 48 af 50 áramótaheitum. Ef ég geri tvö næ ég kannski að uppfylla eitt. Ég ætla að labba eitthvað úti að minnsta kosti 25 daga í hverjum mánuði alveg fram í apríl. Svo ætla ég að vera tilbúin með BA ritgerðina 1.maí (og það verður ábyggilega það áramótaheit sem ég stend ekki við.)

Á örættarmóti var langalangafi ekki langt undan.

 Já, það er annars best að bæta við því þriðja, að vera duglegri með myndavélina og myndvinnsluna en ég hef verið undanfarna mánuði.